Publikacje

Tytuł wpisu może być mylący, z tego powodu, że dyrektywa energetyczna wcale nie określa stawek na wyroby energetyczne. Określa ona jedynie minimalny poziom opodatkowania tych wyrobów jaki mogą stosować państwa członkowskie.

Według dyrektywy poziom opodatkowania, to całkowita kwota opłat pobranych jako podatki pośrednie, z wyłączeniem podatku od towarów i usług, wyliczona bezpośrednio lub pośrednio na podstawie ilości produktów energetycznych i energii elektrycznej, w momencie przekazania do konsumpcji. Dopiero na podstawie minimalnych poziomów opodatkowania państwa członkowskie ustalają stawki akcyzy.

Zatem minimalne poziomy opodatkowania w dyrektywie mogą być traktowane jako minimalne stawki podatku, pomimo tego, że poziom opodatkowania i stawka, to dwie różne rzeczy. Przykładowo, do polskiego poziomu opodatkowania należy doliczyć także opłatę paliwową.

Poziomy opodatkowania w dyrektywie podane są w EURO. Polska jako państwo będące poza strefą euro przelicza EURO na złote polskie na pierwszy dzień roboczy października. Kurs ten stosuje się od 1 stycznia następnego roku.

Polska nie musi przeliczać stawek podatku, jeżeli przeliczenie prowadziłoby do podniesienia stawek krajowych o mniej niż 5 EURO lub 5 % w zależności, która z tych kwot byłaby niższa.

Ponadto polski ustawodawca nie zdecydował się na implementację przepisu dyrektywy pozwalającego obejmować podwyżką (ale też i obniżką) podatku zmagazynowane wyroby energetyczne przekazane już do zużycia (skonsumowania). Chodzi to przede wszystkim o wyroby sprzedane tuż przed podwyżką poziomu opodatkowania. Tak więc dyrektywa wprost dopuszcza działanie prawa wstecz. Na szczęście nasze krajowe prawo nie.

Przykładowo zgodnie z dyrektywą energetyczną minimalny poziom opodatkowania benzyny bezołowiowej wynosi 359 EURO za 1.000 litrów, przy kursie 4.1815 zł / 1 EURO daje 1.501,15 zł / 1000 l.

Polska stawka akcyzy wynosi 1.540 zł / 1.000 l. (bez opłaty paliwowej wynoszącej 129,41 zł / 1.000 l)